Test doustnego obciążenia glukozą

02.08.2024
Test doustnego obciążenia glukozą

W przypadku osób z nadwagą, otyłością lub z objawami insulinooporności warto przeprowadzić diagnostykę zaburzeń gospodarki węglowodanowej. Podstawowa diagnostyka polega na oznaczeniu poziomu glukozy i insuliny na czczo.

Laboratoryjna norma dla glukozy wynosi 99 mg/dL, jednak normę funkcjonalną ustala się na poziomie 85 mg/dL. Przekroczenie tej wartości wiąże się ze zwiększonym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych. Dla insuliny laboratoryjna norma mieści się w przedziale 22-25 µIU/mL, natomiast normą funkcjonalną jest wartość maksymalna 8-9 µIU/mL. W diagnostyce pomocne może być obliczenie wskaźnika HOMA-IR za pomocą specjalnego kalkulatora, który można znaleźć online.

Jednak same oznaczenia poziomu glukozy i insuliny oraz wskaźnik HOMA-IR nie zawsze są wystarczająco czułe, aby przedstawić pełny obraz kliniczny. Dlatego warto wykonać test obciążenia glukozą, czyli doustny test tolerancji glukozy (OGTT). Badanie trwa 2 godziny i polega na przyjęciu 75 g glukozy rozpuszczonej w 250-300 ml wody w ciągu 5 minut po pierwszym pobraniu krwi na oznaczenie glukozy i insuliny. Następnie pomiar przeprowadza się ponownie po 1 i 2 godzinach.


Krzywa glukozowo-insulinowa

Krzywa glukozowo-insulinowa to graficzne przedstawienie wyników doustnego testu tolerancji glukozy (OGTT), które obrazuje zmiany poziomu glukozy i insuliny we krwi w czasie. Jest to narzędzie diagnostyczne, które pozwala na ocenę reakcji organizmu na spożycie glukozy oraz identyfikację zaburzeń, takich jak insulinooporność czy cukrzyca.

 

Cel wykonania krzywej glukozowo-insulinowej

Krzywa ta jest używana, aby:

  • Ocenić tolerancję glukozy: Sprawdza, jak dobrze organizm radzi sobie z przyswajaniem glukozy po jej spożyciu.
  • Wykryć insulinooporność: Pozwala ocenić, czy organizm wymaga większej ilości insuliny, aby utrzymać prawidłowy poziom glukozy.
  • Zdiagnozować cukrzycę: Pomaga w diagnozie cukrzycy oraz stanu przedcukrzycowego.
  • Monitorować postępy leczenia: Umożliwia ocenę skuteczności terapii u osób już leczonych na zaburzenia gospodarki węglowodanowej.

 

Jak przygotować się do badania?

  • Na czczo: Ostatni posiłek należy zjeść co najmniej 8 godzin przed testem.
  • Dieta: W dniu poprzedzającym badanie należy kontynuować dotychczasową dietę, bez wprowadzania restrykcji.
  • Sen: Ważne jest, aby być wyspanym w dniu badania.
  • Unikanie stresu: Zarówno w dniu badania, jak i podczas testu, należy unikać sytuacji stresowych.
  • Brak płynów: W dniu badania nie należy pić nawet wody.
  • Leki diabetologiczne: Leki takie jak metformina, flozyny czy analogi GLP powinny być odstawione 1, a optymalnie 2 tygodnie przed badaniem.
  • Spokój podczas badania: Należy pozostać w laboratorium, unikać wysiłku fizycznego i nie opuszczać budynku, aby uniknąć fałszywie negatywnych wyników oraz ryzyka hipoglikemii.
  • Przekąska po badaniu: Warto zabrać ze sobą małe śniadanie z węglowodanami do zjedzenia po badaniu, aby zapobiec zasłabnięciu. Nawet jeśli czujesz się dobrze, warto coś zjeść przed opuszczeniem laboratorium.
  • Objawy niepożądane: W razie wystąpienia silnego osłabienia, zawrotów głowy, szybkiego bicia serca czy kołatania serca, należy natychmiast powiadomić personel medyczny.
  • Większość laboratoriów wymaga przyniesienia własnej glukozy.
  • Badanie trwa 2h, w związku z tym należy udać się na nie w godzinach porannych.

Dzięki dokładnemu przestrzeganiu tych zaleceń, wyniki badania będą bardziej miarodajne i pomogą w trafnej diagnozie.